De tentoonstelling bestaat uit dertien plastieken:
koppen, mensfiguren en beeldengroepen in diverse formaten. Er staan geen titels bij het werk, om de kijker niet te beïnvloeden. Zo kan iedereen er zijn eigen betekenis aan geven.
De beelden zijn figuratief, echter meer of minder geabstraheerd, op zoek naar spanning en eenvoud, maar altijd staat de mens centraal.
Gerard: "Tijdens het boetseren van nieuwe beelden
ben ik volledig van de dagelijkse wereld verdwenen,
voel mij gelukkig en tijd bestaat niet meer.
Deze positieve worstelpartijen eindigen dikwijls in verlies of onbeslist, maar ook zijn er de overwinningen die met brons worden beloond! Maar ondanks alle brons drijft het verlangen naar goud mij steeds weer voort".